Jak po angielsku mówić, że coś wiemy lub nie

Keep me posted, czyli wiem, że nic nie wiem

Podobno ciekawość to pierwszy stopień do piekła, ale z drugiej strony... kto ma wiedzę, ten ma władzę. Powiedzieć zatem koleżance, że widzieliśmy jej męża w czułym uścisku z inną kobietą? A może lepiej się nie wtrącać i pozwolić, żeby sama to sobie uświadomiła albo... nadal żyła w błogiej nieświadomości? Albo inaczej: oglądać masowo programy informacyjne, narażając się na ciągłe skoki ciśnienia, czy odpuścić i dać się ponieść dziejom?

Przyznacie chyba, że odpowiedzi na te pytania nie należą do najłatwiejszych. Poza tym, sam dostęp do informacji nie załatwia sprawy – dojdzie do tego przecież kwestia odróżnienia prawdy od fałszu (odpowiednie słownictwo znajdziecie w jednym z naszych wcześniejszych artykułów).

Zwolennicy życia w błogiej nieświadomości powiedzą może, że czego oczy nie widzą, sercu nie żal, a ci, którzy lubią być dobrze poinformowani, posłużą się argumentem, że nieznajomość prawa nie zwalnia z odpowiedzialności w przypadku, gdy dopuścimy się jakiegoś naruszenia, zaś świadomość przysługujących nam praw może być bardzo pomocna w wielu sytuacjach. A zatem:

Spokojnie! Nie zmieniamy profilu bloga, mimo że bardzo cenimy aktywizm społeczny. Tymczasem pomagamy tak, jak umiemy, czyli podsuwając Wam angielskie słownictwo tematyczne, które przyda się każdemu, niezależnie od podejścia.

wiem, że nic nie wiem

Spójrzcie, jak po angielsku najprościej powiedzieć o tym, że coś wiemy lub nie. Kluczowy czasownik pojawił się właśnie w powyższym zawołaniu:

knowknow

znać, wiedzieć

Jak pokazuje powyższe hasło z naszego słownika tematycznego, know znaczy wiedzieć:

lub znać:

Wybraliśmy jeszcze kilka idiomów z czasownikiem know, dla tych, którzy lubią wiedzieć więcej.

Na marginesie przypomnijmy, że czasownik ten przedstawiliśmy w jednym z wcześniejszych artykułów w jeszcze innej roli.

Jeśli chodzi o przyznanie się do braku wiedzy, poza przeczącą formą czasownika know, dość proste środki to także:

Jak to wygląda w zdaniach?

Zdecydowanie lepiej have a clue, niż być clueless (niezorientowany, ciemny, zielony)!

W ten oto sposób od czasowników przechodzimy do przymiotników.

sadder but wiser

awareaware

świadomy

unawareunaware

nieświadomy

Ilustracje do powyższych haseł być może nieco sugerują, która droga – wiedza czy jej brak – przynosi jednak więcej korzyści, nam i otoczeniu.

Spójrzcie na kilka przymiotników, które opisują czyjś stopień zorientowania w rzeczywistości. Warto zwrócić uwagę na towarzyszące im przyimki:

Określenie, które przytoczyliśmy w śródtytule, czyli sadder but wiser, mówi o tym, że doświadczenie – nawet jeśli zdobyte poprzez przykre wydarzenie – daje nam wiedzę, które zapewnia lepsze przygotowanie na ewentualne dalsze perypetie.

Po drugiej stronie mamy, poza wspomnianym już clueless, takie przykłady:

chwila oświecenia w idiomach

Do faktów można dotrzeć różnymi drogami. Czasem w rozeznaniu się w rzeczywistości pomocny jest drugi człowiek:

Zdarza się także, że na trop informacji wpadamy samodzielnie. Prawdopodobnie znacie ten moment, kiedy w głowie zapala się czerwona lampka. Może to być chwila nagłej inspiracji, przypływ olśnienia, który pozwala na dostrzeżenie jakiegoś istotnego szczegółu albo powiązania faktów. Po angielsku nazywa się to:

Takie chwile zdarzają się w codziennym życiu, ale też mogą dodać dramatyzmu fikcyjnym opowieściom, gdy bohater książki czy filmu odkrywa coś, co rzuca nowe światło na sytuację, a może nawet wpływa na bieg zdarzeń. Nadstawmy uszu, gdy słyszymy:

oczy i uszy szeroko otwarte

Jak już wspomnieliśmy, sposoby na dotarcie do faktów są różne. Desperaci uciekają się nawet do podsłuchu, w czym pomocna jest – kto by pomyślał – pluskwa (bug). Ale spokojnie – nie ta, która żywi się krwią. Pluskwa to w potocznym języku urządzenie podsłuchowe.

Osobiście nie polecamy tak radykalnych zabiegów. Bardziej etyczna droga do prawdy to po prostu... uważność i czujność. Polecamy wypróbowanie poniższych metod:

Na efekty czujnego „nasłuchiwania” nie trzeba długo czekać (a jeśli przy okazji pojawi się ktoś chętny do wtajemniczenia oraz w odpowiednim momencie włączy się czerwona lampka, to już więcej do szczęścia nie trzeba).

Skoro napomknęliśmy o czujności i uważności... Nie trzeba być Robertem Langdonem, czyli profesorem symboliki znanym z powieści Dana Browna, aby zwracać uwagę na znaki, które towarzyszą nam w codziennym życiu i które... próbują nam coś powiedzieć. Przyznacie sami, że ignorowanie znaków drogowych (road signs) ostrzegających o niebezpiecznym zakręcie na drodze, czy tabliczek, które, dajmy na to, informują o zakazie wstępu, może skończyć się niezbyt przyjemnie. W wielu sytuacjach warto czujnie obserwować otoczenie.

kwestia wykształcenia

O ile życie w błogiej nieświadomości (blissful unawareness), czyli świadome odcięcie się od rzeczywistych problemów (living in an ivory tower) spotyka się nierzadko z krytyką, braki wiedzy wynikające z niedostatecznego wykształcenia można często wytłumaczyć. Niemniej jednak większość z nas wolałaby usłyszeć o sobie takie określenia:

Pogodzenie się z niewiedzą czy nieznajomością tematu nie każdemu przychodzi bowiem z łatwością. Może jednak zamiast udawać oczytaną i zorientowaną we wszystkim osobę, lepiej byłoby czasem odpuścić i przyznać się do – często naturalnych – braków? Nie sposób przecież być chodzącą encyklopedią (a walking encyclopaedia)!

Dla rozluźnienia pośladków polecamy poniższe wyznanie, które w ramach ćwiczenia można powtarzać sobie do lustra jak mantrę: