Angielskie określniki ilości — quantifiers

Przyjrzyjmy się teraz słowom, których używa się z rzeczownikami do orientacyjnego wskazania ilości lub liczby. Nie mamy tu na myśli liczebników, bo —  po pierwsze — one pozwalają na precyzyjne określenie, ile czegoś jest, a po drugie sporej grupy rzeczowników nie da się policzyć — o rzeczownikach niepoliczalnych nie powiemy, że jest ich jeden, dwa, pięć.

O jakie zatem słowa nam chodzi?

Trochę, niewiele, dużo, niedużo, sporo, kilka, mało, wystarczająco... Zgodzicie się chyba, że właśnie za pomocą takich słów możemy w przybliżeniu określić, ile czegoś jest, prawda? Niektóre z tych słów są zarezerwowane dla rzeczowników policzalnych, inne dla niepoliczalnych. Czy któreś z tego typu określeń są uniwersalne, tzn. czy można ich użyć w odniesieniu zarówno do rzeczowników policzalnych jak i niepoliczalnych? Spróbujemy to ustalić.

kiedy używać much, many, a lot of

Przede wszystkim zacznijmy od pytania ile/ilu i odpowiedzi dużo i mało. Potrzebne nam będą: much, many i a lot of. Musimy tu pamiętać o podziale na rzeczowniki policzalne i niepoliczalne.

Jak widać w tabelach, w przeczeniach i pytaniach używamy many dla rzeczowników policzalnych i much dla rzeczowników niepoliczalnych — oto kolejne przykłady:

Trzeba tu dodać, że (prawie) uniwersalnie można stosować a lot of, więc jeśli coś się komuś pomiesza między much i many, a lot of załatwia sprawę:

Napisaliśmy, że (prawie) uniwersalnie, bo nie dotyczy to pytań z how much i how many — najlepiej zapamiętać sobie te zbitki w całości (zwróćcie uwagę, że wyróżniliśmy je kolorem w przykładach, ze znaczeniem ile, czyli jak dużo).

W zdaniach twierdzących odpowiednikiem polskiego dużo jest a lot (of) lub bardziej potoczne lots (of):

much, many, a lot of — wyjątki

Od wspomnianej zasady podziału na określniki używane w zdaniach twierdzących, pytaniach i przeczeniach są wyjątki. W stylu bardziej formalnych zdarza się spotkać w zdaniach twierdzących także many i much:

Również gdy chcemy powiedzieć, że czegoś jest za dużo, w zdaniu twierdzącym użyjemy too many i too much, a nie too a lot of.

Ciekawostką, jeśli chodzi o formę zdania, są pytania w formie przeczącej. Możemy w nich użyć many, much lub a lot of, przy czym jest to zależne od odpowiedzi, której się spodziewamy.

Stosując w takich pytaniach much i many, spodziewamy się, że odpowiedź będzie przecząca (NIE dużo), natomiast a lot of i lots of w pytaniu w formie przeczącej, zwykle oznacza, że spodziewamy się odpowiedzi o znaczeniu dużo. Trochę to się może wydaje zawiłe, ale przykłady powinny rozjaśnić sprawę:

plenty of i a number of

Innym określeniem na dużą ilość lub liczbę czegoś jest plenty of — z rzeczownikami policzalnymi i niepoliczalnymi:

Tylko dla rzeczowników policzalnych odpowiednie będzie określenie a number of:

kiedy używać few i little

Pora na określenia o przeciwnym znaczeniu. Jak po angielsku powiedzieć, że czegoś jest mało? Zacznijmy od przykładów.

Jak widzicie, z rzeczownikami policzalnymi używa się few, a z niepoliczalnymi little:

Więcej przykładów:

Kiedy mowa o tym, że czegoś jest mało, może to znaczyć, że tego brakuje, czyli jest niewystarczająco:

Przykłady:

kiedy używać a few i a little

A teraz coś pomiędzy, czyli ani dużo, ani mało, ale tak, że nam nie brakuje.

Jak widzicie, do użytych wcześniej few i little dodaliśmy a:

Więcej przykładów:

Kilka to po angielsku także several:

Skoro nie brakuje, to jest wystarczająco:

Jeśli czytacie uważnie, domyślacie sie zapewne, że enough użyjemy zarówno z rzeczownikami policzalnymi, jak i niepoliczalnymi:

kiedy używać some i any

Przed rzeczownikiem niepoliczalnym i rzeczownikiem w liczbie mnogiej w zdaniu twierdzącym użyjemy some.

Przykłady:

W pytaniach, przed rzeczownikami niepoliczalnymi i rzeczownikami policzalnymi w liczbie mnogiej wstawiamy any.

Przykłady spoza powyższego standardu:

W pytaniach używa się some, o ile pytanie ma np. formę propozycji:

any, hardly any i no z rzeczownikami policzalnymi i niepoliczalnymi

Kiedy czegoś jest naprawdę bardzo mało, tak ledwo ledwo, po angielsku powiemy hardly any — zarówno z rzeczownikami policzalnymi, jak i niepoliczalnymi:

Od hardly any, czyli prawie wcale, już tylko krok dzieli nas od niczego. Jak po angielsku powiedzieć, że w ogóle czegoś nie ma?

Widzicie zapewne, że wszystkie przykłady są zdaniami przeczącymi. W języku angielskim mozna zrobić jeszcze takie czary-mary, że w tych zdaniach pozbędziemy się not, a wtedy zamiast any wstawimy no:

określniki ilości w angielskim

Dla większej przejrzystości wstawiliśmy omówione wyżej określenia do tabeli. Kolorem zaznaczyliśmy te, które są inne dla rzeczowników policzalnych i niepoliczalnych.

I kolejna tabela, która zbiera wszystkie informacje:

Wcześniej w tekście pojawiły się uwagi dotyczące wyjątków oznaczonych w tabeli * , ** i ***.